Dag 10, zondag
28,9 KM, 11,3 KM/H
HM (volgens Bikemap): 110 HM
De dag begint goed, het is wel bewolkt, maar de wind lijkt wat te zijn gaan liggen. Ik spoel snel het onderste deel van mijn broek nog even uit, de lamsschotel stinkt toch behoorlijk, en ga tegen negen uur op pad. Eerst maar naar de supermarkt, ik wil toch nog een aantal dingen kopen voordat ik de Kjolur-route opga, tegenvaller 1, de supermarkt gaat pas om tien uur open. En ik besluit dat ik het met het huidige rantsoen wel ga redden tot de volgende supermarkt.
Tegenvaller 2, het waait nog harder dan gisteren. De tocht verloopt moeizaam, heel erg moeizaam. Een aantal keer word ik door de wind in de berm gedrukt, ik slinger vaak over de weg en als dat niet het geval is ga ik alsnog niet harder dan 8 km/h. De omgeving is ongeveer hetzelfde als gisteren.
Als het ook nog wat begint te regenen besluit ik mijn regenjas aan te doen, iets wat de nodige moeite kost met deze wind. Zelfs stilstaand kost het af en toe moeite rechtop te blijven staan.
Na drie uur kom ik in Geysir aan, een toeristische trekpleister, met hotel, camping, restaurant en souvenir- en kledingwinkel. Ik bekijk de geiser, niet de Geysir, in 2000 was de laatste keer dat die weer echt actief werd. Daarvoor was het in de periode van 1890 tot 1930 dat die regelmatig spoot.
Een andere werkzame geiser er vlakbij, de Strokkur, spuit om de 8 a 10 minuten en dan zo’n 28 a 35 meter hoog, niet dat ik het gemeten heb, maar dat stond op een bord. Hierna eet ik in het restaurant een kipburger, frietjes en drink ik koffie voor in totaal twaalf euro. Ik twijfel, doorgaan door deze harde wind, over een straks steeds slechter wordende weg, of hier na dertig kilometer al stoppen, zodat ik in ieder geval op een camping sta.
Ik besluit het laatste te doen, ik zet mijn tent op op de camping en ga nog wat de toerist uithangen (voor zover je dat bij een fietsvakantie niet doet). Ik ga nog een keer naar de geiser, loop de heuvel erachter op en het blijkt dat ik de juiste keuze heb gemaakt, het is alleen nog maar harder gaan waaien, mensen hangen letterlijk in de wind.
Terug bij het restaurant haal ik een biertje, een koffie en een zak noten voor weer twaalf euro, ineens zie ik mijn Poolse vriend weer fietsen. Ik kom hem later op de camping, waar ik overigens de perfecte plek heb, in een hoekje nog net uit de wind, althans mijn tent staat net uit de wind en als ik zit voel ik ook bijna geen wind, tegen. De Pool heeft vanaf Landmannalaugar een iets kortere route genomen naar Geysir, ook hij klaagt erg over de harde wind.
Ook de moeder met dochter en zoon van gisteren komen nog aan tegen half zeven. Inmiddels zit ik weer in het restaurant, met een paar biertjes (prijs, erg hoog) en lijkt de wind heel iets te zijn gaan liggen, maar het is wel gaan regenen.
De camping is met 1800 ISK niet goedkoop, maar het sanitair is prima. Een keuken is er niet, alleen een overdekt stukje met afwastafels waar ik dan ook gekookt heb.
